Μαθητές της Β’ και Γ΄ τάξης της κατεύθυνσης Ανθρωπιστικών Σπουδών του Γενικού Λυκείου Ρίου επισκέφθηκαν το Σωφρονιστικό Κατάστημα Πάτρας. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024.

Ιδιαίτερα θερμή ήταν η υποδοχή από τον κ. Ζήκο Αντώνιο – Διευθυντή των φυλακών, από τις κ. Μπούνα Βασιλική και Γουργουρίνη Κατερίνα  – Κοινωνικοί Λειτουργοί, την κ. Γιάνναρου Ρουμπίνη – Κοινωνιολόγο, και τον κ. Καραγεωργίου Μιχάλη – Διευθυντή του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (2o ΣΔΕ ΠΑΤΡΑΣ).

Αρχικά, η κ. Μπούνα Βασιλική, κοινωνική λειτουργός, μας ενημέρωσε για τη δομή και τη λειτουργία του σωφρονιστικού καταστήματος. Οι φυλακές λειτουργούν με νέους χώρους από το 1978, οι κρατούμενοι ανέρχονται στους 420 και ο απώτερος στόχος είναι ο σωφρονισμός, δηλαδή η αναδιαμόρφωση της προσωπικότητας αυτών των ανθρώπων ώστε να επιστρέψουν στην κοινωνία ελεύθεροι και δημιουργικοί. Οι κρατούμενοι ορίζουν τη φυλάκιση ως ”νεκρό χρόνο”. Κρατούμενος, με τον οποίο συνομιλήσαμε, στην ερώτηση: “Τι σας λείπει περισσότερο αυτά τα χρόνια που βρίσκεστε εδώ;”, απάντησε: “Η ελευθερία δεν πληρώνεται. Αν θες να εκτιμήσεις την ελευθερία, πήγαινε στις φυλακές κι αν θες να εκτιμήσεις την υγεία, πήγαινε στο νοσοκομείο. Είμαι ζωντανός νεκρός“. Σύμφωνα με την κοινωνική λειτουργό, οι κρατούμενοι χάνουν το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας. Απαξιώνουν την ίδια τη ζωή πολλές φορές και θεωρούν τη φυλακή λυτρωτική! Πόσο οξύμωρο! Το 95% των αποφυλακισθέντων θα ξαναφυλακιστούν σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία! Ταυτόχρονα όμως έχουν δικαίωμα στην εργασία, εντός των φυλακών, όπως στο κυλικείο, την κουζίνα, την καθαριότητα (καθώς υπολογίζονται ενεργητικά οι μέρες εργασίας στη μείωση της ποινής), στα θρησκευτικά τους καθήκοντα, έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τακτικές ή έκτακτες άδειες, ελεύθερο, κλειστό ή παιδικό επισκεπτήριο, πρόσβαση στη δανειστική βιβλιοθήκη, δικαίωμα στην εκπαίδευση και εγγραφή στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, αφού ”όπου ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μία φυλακή’‘, όπως μας επεσήμανε η κ.Μπούνα.

Στη συνέχεια, συναντήσαμε τον κ. Καραγεωργίου Μιχάλη – Διευθυντή 2oυ ΣΔΕ ΠΑΤΡΑΣ, ο οποίος αντιμετωπίζει τους μαθητές του με προστατευτικό και εγκάρδιο τρόπο. Οι μαθητές του σχολείου μας πληροφορήθηκαν για τον τρόπο λειτουργίας και τα διδασκόμενα μαθήματα του σχολείου δεύτερης ευκαιρίας των φυλακών και συνομίλησαν με κρατούμενους. Ο Αμίρ από το Πακιστάν, μαθητής του ΣΔΕ , ομολόγησε πως θα ήθελε να ήταν στη θέση των μαθητών μας, να είχε ακούσει τις συμβουλές των γονέων του και των εκπαιδευτικών του και να είχε αποφύγει την τωρινή του κατάσταση. Ο Αλέξανρος, επίσης μαθητής του ΣΔΕ, προέτρεψε τους μαθητές να “ακούν” δασκάλους και γονείς και να “ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ“.

Από εκπαιδευτικό του ΣΔΕ,  στο μάθημα “Περιβάλλον”, δόθηκε έμφαση στον ρόλο της διαχείρισης του θυμού στους νέους και στις τεχνικές ώστε να το πετυχαίνουν και να αποφεύγονται δυσάρεστα γεγονότα της “κακιάς στιγμής“, όπως επιβεβαίωσε ο Σταύρος, κρατούμενος.

Κι εμείς συμπληρώνουμε τους στίχους του Λ. Παπαδόπουλου:

“Υπερασπίσου το παιδί,

γιατί αν γλιτώσει το παιδί

υπάρχει ελπίδα”

Τα παιδιά συνόδευσαν οι καθηγήτριες κ. Ροκανά Ευαγγελία (φιλόλογος), Παπαδοπούλου Δώρα (Αγγλικών) και Παρασκευιώτου Νίκη (Γαλλικών).